Restaurace U svateho Filipa a Jakuba, Prague: See 166 unbiased reviews of Restaurace U svateho Filipa a Jakuba, rated 4.5 of 5 on Tripadvisor and ranked #504 of 6,427 restaurants in Prague. Czechy Moja Praga. 5.8. 100 opinii klientów. 5.8. 100 opinii klientów. Wycieczka objazdowa. 9 999 z Multimedia w Wikimedia Commons. Ławeczka Józefa Szwejka w Sanoku – pomnik w Sanoku przy ulicy 3 Maja, stanowiący obecnie fragment szlaku turystycznego Śladami dobrego wojaka Szwejka. Upamiętnia postać Józefa Szwejka z powieści Jaroslava Haška pt. Przygody dobrego wojaka Szwejka. W Sanoku rozgrywały się epizody akcji powieści. Przyjdźcie i cieszcie się atmosferą Austro-Węgier. Wyposażenie i dekoracja całej restauracji odpowiada swojej nazwie - obrazy w duchu Szwejka i niepowtarzalne Szwejkowe cytaty można znaleźć na każdym kroku. Kontakt. Aby zarezerwować stolik lub masz pytanie? +420 702 208 549. . Od jakiegoś czasu chcieliśmy odwiedzić Pragę. Dlaczego? A bo blisko, bo wszyscy mówią, że ładnie i tanio, bo smacznie i ogólnie – warto. Szkoda tylko, że wybraliśmy najmroźniejszy weekend tej zimy i nawet słynne budweisery nie dawały rady nas trochę rozgrzać. No ale cóż, nikt nie mówił, że podróżowanie to tylko w wakacje i tylko jak jest ciepło. Zobaczcie co robić w stolicy Czech, kiedy na zewnątrz -20 stopni! 🙂 JAK DOJECHAĆ? Opcji dojazdu do stolicy Czech jest dużo ,w zasadzie z każdego dużego polskiego miasta. My wybraliśmy Polskiego Busa. Dlaczego? Bezpośredni, tani dojazd, którego nie trzeba rezerwować z wyprzedzeniem. Za bilety zapłaciliśmy po 160 zł za osobę w dwie strony, rezerwując tydzień przed wyjazdem. Z naszego Poznania podróż trwa z reguły 8 godzin(w naszym przypadku było dłużej – podziękowania dla śnieżycy!) Busy kursują z większości dużych polskich miast. Od Krakowa, po Gdańsk. Dojeżdżają na dworzec Florenc, który znajduje się zaraz obok starej części Pragi. Stamtąd dojazd do innych części miasta jest bardzo sprawny- od metra przez tramwaj i autobus. Warto dodać, że rezerwując wcześniej można trafić polskiego busa nawet za złotówę. Inne opcje dotarcia do Pragi to samolot i prywatna podróż autem. Dla nas obie opcje nie były optymalne. Pierwsza była dużo za droga, a przy drugiej jedno z nas nie mogłoby pić czeskiego piwka w ostatni dzień pobytu. Sprawa była prosta – Polski Bus wygrał przez nokaut. Termin naszej wycieczki był mocno niefortunny. Najzimniejszy weekend w ostatnim czasie. Odczuwalna temperatura to prawie minus 20 stopni, ale jakoś zebraliśmy siły, żeby zrobić kilkanaście kilometrów dziennie. Dużym plusem Pragi jest to, że wszystkie ciekawe i warte do zobaczenia miejsca są stosunkowo niedaleko siebie. Idąc godzinę jesteście w stanie przejść przez stare miasto z jednej na drugą stronę, zahaczając przy tym najciekawsze miejsca. Jeśli nie lubicie dużo chodzić linie metra zlokalizowane w kluczowych miejscach na obrzeżach Starego Miasta dowiozą was do jego centrum. 1) MOST KAROLA Po pierwsze most Karola, chyba najbardziej medialny punkt stolicy Czech. Jako ciekawostkę warto wiedzieć, że jeszcze w połowie ubiegłego wieku przez most mogły przejeżdżać samochody. 2) JOHN LENNON WALL Jest to fragment muru, na którym każdy może wyrazić swoje poglądy i przekonania. W skrócie raj dla wszelkiego typu grafficiarzy. Barwne miejsce, zdecydowanie warte rzucenia okiem. 3) ZAMEK NA HRADCZANACH Zamek na Hradczanach. Praski Zamek, z którego rozpościera się piękna panorama na stolicę wybrać się tam tuż przed zachodem słońca, żeby wyszły piękne zdjęcia. Można tam albo pójść pieszo, w górę, lub tramwajem, żeby oszczędzić sobie krótkiej wspinaczki. 4) RYNEK STAROMIEJSKI Rynek Staromiejski. to na nim znajduje się wspomniany Zegar Astronomiczny. Miejsce wielu wydarzeń kulturalnych, my akurat załapaliśmy się na końcówkę jarmarku świątecznego. Na rynku znajduje się Ratusz, z którego to tarasu widokowego możecie podziwiać miasto z góry. 5) TAŃCZĄCY DOM Tańczący Dom, piękne dzieło architektoniczne. Nazwa nawiązuje do wyglądu budynku, który przypomina tańczącą parę. GDZIE ZJEŚĆ I CO PIĆ? Kuchnia czeska mocno przypomina polską. Dla nas takie atrakcje jak ziemniaki, knedle,kapusta kiszona i smażona kiełbasa dużego wrażenia nie robią. Jednak dla naszych czytelników z zachodu taka kuchnia na pewno jest dużą nowością. A teraz, gdzie się stołowaliśmy: 1) LOKÁL DLOUHÁÁÁ Lokal to świetne miejsce, 5 minut pieszo z Rynku Staromiejskiego. Jeśli chcecie udać się tam większą ekipą, albo w godzinach wieczornych, to musicie zrobić rezerwację. Lokal jest duży, ale jest też mega uczęszczany. Jedliśmy tam smażony ser, z sałatką ziemniaczaną i fileta z buraczkami i sznytzla smażonego na masełku. Co tu dużo mówić, jedzenie przepyszne, typowa kuchnia czeska. Jakie piwo piliśmy? Oczywiście Pilsnera i Kozela. 😉 2) U SZWEJKA Lokal u Szwejka. znajduje się po zachodniej stronie Wełtawy, od mostu Karola idą na południe zajmuje to jakieś 5 minut. W tym lokalu raczyliśmy się piwkiem i zupą gulaszową. Która odpowiednio doprawiona świetnie rozgrzała w ten zimny dzień. Wiemy, połączenie piwa i zupy nie brzmi za dobrze, ale wbrew pozorom pasowało do siebie 😀 3) U FLEKA U Fleků to lokal położony niedaleko Tańczącego Domu. Świetne, klimatyczne miejsce, całe w drewnie. Warto jednak zwrócić uwagę na pracujących tam kelnerów. Na starcie nachalnie proponują kieliszek becherovki. Nie mówią jednak, że kosztuje dużo jak na czeskie standardy-80 koron. Podobało się nam, że nie musieliśmy prosić, czy czekać na kolejne piwa. Jedna osoba była oddelegowana tylko do roznoszenia piwa i zawsze była na sali z pełnymi kuflami gotowymi do podania do stolika. Co ciekawe, U Fleka, to nie tylko restauracja ale też browar, dlatego napijecie się tylko ciemnego piwa, które sami warzą. Piwo najlepsze jakie piliśmy w Pradze, zdecydowanie! Jeżeli macie jakieś pytania śmiało piszcie na naszym fanpage’u i Instagramie . No i jeszcze jedno. Filip jedzie do Pragi na wyjazd kawalerski, więc jeżeli to wy macie jakieś wskazówki to koniecznie się podzielcie, na pewno się przydadzą!! Przejdź do zawartości Podcast o JaponiiWszystkie odcinkiOdcinki o kuchnii japońskiejPodróżeSpotkania na żywo (LIVE)AzjaJaponia 日本Tokio 東京Fuji-san 富士山Himeji 姫路Hiroszima 広島Jokohama 横浜Kioto 京都Miyajima 宮島Nachikatsuura 那智Nara 奈良Okayama 岡山Okinawa 沖縄Osaka 大阪Ōtsu 大津Indie PołudnioweIndie PółnocneNepal नेपालKatmanduPokharaMalezjaCameron HighlandsKuala LumpurRosja РоссияKolej TranssyberyjskaAja k. GornoałtajskaBarabińskCzemalMoskwaNowosybirskOmskSyberia – wszytkoSingapurChiny 中国EuropaEuropa РоссияEuropa ΚύπροςItaliaGrecja ΕλλάδαMeteoryZakynthosHiszpania EspañaMacedonia (FYROM)PortugaliaFunchal / MadeiraSerbiaEuropa ÉireConnemaraDublinGalwayGlendaloughGoreyHowthNew RossSligo i An RossIrlandia – wszystkoSzwecjaEuropa PółnocnaKanadaMontrealUSANYCPortland (Oregon)Ameryka PołudniowaArgentynaBrazyliaRio de JaneiroSão PauloJaponia 日本Podróże po JaponiiPodcast o JaponiiZorganizuj wyjazdWyjzad do Japoni – FAQPoradnik jak zorganizować wyjazd do JaponiiAudycje o podróży do JaponiiMetro w TokioCiekawe miejscaKsiążki o JaponiiKuchnia japońskaFilmy i animeJęzyk japońskiKanji tygodniaJapońskie przysłowiaPasjonaci kultury AzjiA!zjem – podcast o kuchni azjatyckiejKuchnia japońskaIndeks japońskich potraw15 kategorii japońskich dańPrzepisyKuchnia japońska – wszystkoKuchnia chińskaKuchnia wietnamskaKuchnia hawajskaOkoło podróżyPodróż kulinarnaPodróż filmowaPodróż literackaMy i blogO nasO bloguKodeksWspółpracaKontaktPodcast o JaponiiWszystkie odcinkiOdcinki o kuchnii japońskiejPodróżeSpotkania na żywo (LIVE)AzjaJaponia 日本Tokio 東京Fuji-san 富士山Himeji 姫路Hiroszima 広島Jokohama 横浜Kioto 京都Miyajima 宮島Nachikatsuura 那智Nara 奈良Okayama 岡山Okinawa 沖縄Osaka 大阪Ōtsu 大津Indie PołudnioweIndie PółnocneNepal नेपालKatmanduPokharaMalezjaCameron HighlandsKuala LumpurRosja РоссияKolej TranssyberyjskaAja k. GornoałtajskaBarabińskCzemalMoskwaNowosybirskOmskSyberia – wszytkoSingapurChiny 中国EuropaEuropa РоссияEuropa ΚύπροςItaliaGrecja ΕλλάδαMeteoryZakynthosHiszpania EspañaMacedonia (FYROM)PortugaliaFunchal / MadeiraSerbiaEuropa ÉireConnemaraDublinGalwayGlendaloughGoreyHowthNew RossSligo i An RossIrlandia – wszystkoSzwecjaEuropa PółnocnaKanadaMontrealUSANYCPortland (Oregon)Ameryka PołudniowaArgentynaBrazyliaRio de JaneiroSão PauloJaponia 日本Podróże po JaponiiPodcast o JaponiiZorganizuj wyjazdWyjzad do Japoni – FAQPoradnik jak zorganizować wyjazd do JaponiiAudycje o podróży do JaponiiMetro w TokioCiekawe miejscaKsiążki o JaponiiKuchnia japońskaFilmy i animeJęzyk japońskiKanji tygodniaJapońskie przysłowiaPasjonaci kultury AzjiA!zjem – podcast o kuchni azjatyckiejKuchnia japońskaIndeks japońskich potraw15 kategorii japońskich dańPrzepisyKuchnia japońska – wszystkoKuchnia chińskaKuchnia wietnamskaKuchnia hawajskaOkoło podróżyPodróż kulinarnaPodróż filmowaPodróż literackaMy i blogO nasO bloguKodeksWspółpracaKontakt Praga – nasze ulubione puby i karczmy Praga – nasze ulubione puby i karczmy Najlepsze puby i restauracje w Pradze. Uwielbiamy czeską Pragę. Mogę szczerze powiedzieć, że od wizyt w Pradze jesteśmy trochę uzależnieni – jeździmy tam przynajmniej raz na dwa-trzy lata! Oczywiście mamy w Pradze sprawdzone miejsca, w których można napić się dobrego piwa i zjeść rewelacyjny smažený sýr i po wielokroć polecaliśmy je znajomym. Postanowiłam podzielić się naszymi rekomendacjami także z Wami. Tak powstał mini przewodnik po naszych ulubionych pubach i karczmach w czeskiej Pradze. Zapraszam na praski szlak piwny! Najlepsze puby i restauracje w Pradze Edit 2020: Poniższa mapa powstała już jakiś czas temu (pierwsza wersja w 2014 roku), dlatego listę knajpek staram się ciągle uaktualniać. Część z nich to bardziej „alternatywne” miejsca – rockowe, punkowe lub jazzowe kluby i bary, w których grają na żywo; część to tradycyjne czeskie karczmy, gdzie można zjeść rewelacyjne knedlíky lub smažený sýr s hranolkami a tatarskou omáčkou, czy po prostu napić się dobrego piwa. Jestem pewna, że znajdziesz coś dla siebie. Legenda: 🍻 – dobre piwo 🍲 – bardzo smaczne jedzenie 🎶 – muzyka na żywo 🍷 – inne alkohole Lista pubów i restauracji opisanych w artykule U sedmi Švábů U malého Glena Jazz Club Klub Újezd Restaurace U Zpěváčků U Fleků (browar i restauracja) Pivovarský Dům – Restaurace a Pivotéka Wieża telewizyjna Žižkov U Vystřelenýho Oka Kontrast Bar (dawny Klub Wakata) Braník Mapa z lokalizacją opisanych pubów i restauracji Kliknij na dowolną ikonkę z kuflem piwa, a rozwinie się boczne menu z nazwą i adresem danego miejsca. Bonus – trasa spacerowa szacowana na ok. 2h (bez popasu): ➡️ „Praski szlak piwny” – piesza trasa spacerowa (bez Braniku) 1. U sedmi Švábů 🍻🍲 Karczma ta nazywa się U siedmiu Szwabów (U sedmi Švábů), ale Kondi zawsze mówi na nią „Medieval”, ponieważ jej wystrój jest nieco taki właśnie średniowieczny. Karczma obejmuje kilka sal, a czasem otwarty bywa też poziom piwnicy. Jest tam zazwyczaj ciemnawo, bo w kątach i zakamarkach stoją świece, które nadają miejscu fajny klimat. Są nawet zbroje rycerskie. Jest to miejsce bardziej na obiad/kolację, niż do przesiadywania nad kuflem piwa. Ceny są być dość wysokie jak na Pragę, ale jedzenie jest bardzo smaczne (przynajmniej jeszcze jakiś czas temu było). Mają też pyszną szarlotkę. Do piwa podają bardzo fajną przegryzkę – prażony groszek. Od dawna próbujemy kupić ten groszek, ale nie trafiliśmy jeszcze na tak samo smaczny. Być może sami go robią i to jest ich sekretny przepis. I być może właśnie z uwagi na ten groszek restauracja plasuje się na 315 miejscu spośród 2 871 praskich restauracji zarejestrowanych w serwisie TripAdvisor. (Edit 2021: 292. miejsce na 4653 zarejestrowanych – sprawdź!) NASZ PODRÓŻNICZY TIP: Do Siedmiu Szwabów warto zajrzeć przy okazji wizyty na zamku (Zamek na Hradczanach, Pražský hrad), bo to w zasadzie tuż obok (patrz: mapa powyżej). 🗺️ Krčma „U sedmi Švábů” Jánský vršek 241/14 118 00 Malá Strana, Praha godziny otwarcia: 12:00 – 23:00 (pon-śr), 11:00 – 23:00 (czw-nie) www: 2. U malého Glena Jazz Club 🍻🍲🎶 Jedno z najprzyjemniejszych miejsc w Pradze. Jak na Pragę jest to stosunkowo „młody” lokal, bo powstał zaledwie w 1995 roku. Lokalik jest mały, choć oczywiście ma poziom „-1”, czyli piwniczkę. I to właśnie w tej piwniczce znajduje się niewielka scena, na której grane są na żywo koncerty. Jak nie trudno się domyślić – zdradza to nazwa miejsca – U małego Glena występują najczęściej artyści grający jazz i blues, ale nie tylko. NASZ PODRÓŻNICZY TIP: W dniu koncertu warto przyjść wcześniej, by zająć sobie stolik, bo na dole jest ich naprawdę niewiele. 🗺️ U malého Glena Jazz Club Karmelitská 374/23, 118 00 Malá Strana, Praha www: U malého Glena; okazuje się, że oprócz klubu mają też apartamenty do wynajęcia – niechta zatem mają od nas tę reklamę za fajny klimat [źr.] 3. Klub Újezd 🍻🍲🎶 Nazwa tego miejsca – Klub Újezd – pochodzi od nazwy ulicy, przy której jest wejście. Lub mieści się zaraz przy skrzyżowaniu ulicy Újezd oraz Vítěznej (Zwycięskiej), będącej przedłużeniem Mostu Legii (most przy Tatrze Narodowym, Národní Divadlo). Klub jest trzypiętrowy – zajmuje całą kamienicę. Na parterze, w sensie na poziomie terenu, znajduje się salka z niesamowitym żeliwnym barem i stołkami (taka metaloplastyka). Na tym poziomie (tzw. „Sál”) odbywają się też małe koncerty (zazwyczaj muzyki rockowej). Natomiast na górze jest bardziej elegancko – kawiarnia, w której króluje jazz. W piwnicy kiedyś grywali muzykę punkową i ska, ale nie wiem, czy te gatunki dalej są „w trendzie”. NASZ PODRÓŻNICZY TIP: Klub Újezd warto odwiedzić przy okazji wizyty w parku Petřín Park (Petřínské Sady)*, obejmującego wzgórze, na którego szczycie którego jest klasztor z pięknym ogrodem, wieża telewizyjna Televizní věž i oldskulowy Gabinet Krzywych Zwierciadeł. Na wzgórze można wejść spacerkiem lub wjechać kolejką – stacja kolejki znajduje się dokładnie vis-à-vis klubu. 🗺️ Klub Újezd Újezd 422/18 118 00 Malá Strana, Praha godziny otwarcia: 14:00 – 4:00 www: Újezd – Google Street View Kawałek baru na parterze (Sál) [źr.]*) Uwaga: czeskie „ř” wymawiamy, jak nasze „rz” – czyli prawidłowo mówimy „Petrzyn”, „Petrzyńskie Sady”, a imię i nazwisko sławnego aktora – Jiří Macháček prawidłowo wymawia się „Jirzi Machaczek”. 4. Restaurace U Zpěváčků 🍻🍲 Z Újezdu Mostem Legii przechodzimy na prawobrzeżną Pragę! Idziemy kawałek na południe i przed Instytutem Goethego skręcamy w uliczkę Na struze i po kilku krokach jesteśmy na miejscu! Restauracja u Śpiewaczki (Restaurace U Zpěváčků), przez nas zwana „restauracją kafelkową” (z uwagi na wszechobecne – na ścianach i podłodze – ceramiczne kafelki) to knajpka, do której zawsze chodzimy na smažený sýr s hranolkami a tatarskou omáčkou, czyli smażony ser z frytkami i sosem tatarskim! Serio, nigdzie nie jadłam smaczniejszego smażonego sera, a spożyliśmy tychże serów wiele i to różnych gatunków! Do tego ceny w tej restauracji są naprawdę przystępne. NASZ PODRÓŻNICZY TIP: Jeśli szukacie miejsca z „sąsiedzkim” klimatem z filmów Jana Hřebejka, to jest to odpowiednie miejsce. U Śpiewaczki po południu zbierają się miejscowi. Ale bez obaw! Spokojnie możecie się tam zatrzymać na kilka kufelków pysznego ciemnego piwa Krušovice i nikt nie będzie się na was krzywo patrzył! 🗺️ Restaurace U Zpěváčků Na struze 1740/7 110 00 Praha-Nové Město godziny otwarcia: 11:00 – 0:00 www: „Kafelkowa”, czyli Restaurace U Zpěváčků – Šťastná Jana [źr.] 5. U Fleků 🍻🍲🎶 Restauracja i kilkusetletni browar U Fleků to kultowe miejsce. Nie trzeba go przedstawiać, bo widnieje pewnie na pierwszych sronach wszystkich przewodników po czeskiej Pradze. Ale poświęcimy mu trochę uwagi. Na wszelki wypadek. Choć trudno w to uwierzyć, to ten browar złożony przez Víta Křemenecowa (patrz na nazwę ulicy) w 1499 roku działa do dzisiaj w zasadzie bez przerwy. W ciągu kilkuset lat właściciele browaru się zmieniali, ale dopiero za rządów Františka Pštrossa, w 1843 roku zaczęto w nim produkować ciemny lager w bawarskim stylu (wcześniej produkowano tylko jasne), z którego obecnie słynie U Fleků. Piwo to ma moc 13% i jest warzone w stuletniej aparaturze, w sposób niezmieniany od ponad 200 lat (pprocedura warzenia zajmuje około 6 tygodni). Wystrój restauracji jest fantastyczny. Jest to rozległy „kompleks”, przypominający klasztor, który obejmuje kilka sal oraz otwierany latem wewnętrzny dziedziniec. W każdym pomieszczeniu panuje niesamowity klimat, do knedlíka często przygrywa orkiestra, a siedząc tam ma się wrażenie, że czas się zatrzymał! Wnętrze restauracji U Fleků [źr.] NASZ PODRÓŻNICZY TIP #1: Z uwagi na sławę tego miejsca, jest ogromna szansa, że natkniecie się na jakąś wycieczkę (może nawet i polską). Ale nie poddawjcie się – na pewno znajdzie się dla Was miejsce w którejś z wielu sal. Rezygnować z wizyty w tym przybytku absolutnie nie wolno (mimo tych turystów), bo dają bardzo dobrze jeść, no i co tu dużo gadać – trzeba koniecznie spróbować tego pysznego ciemnego piwa ichniej produkcji. NASZ PODRÓŻNICZY TIP #2: Przy wejściu do Fleku poczęstują Was specjalną „mediciną” – szotem Becherovki. Ale uwaga – to nie jest darmowy poczęstunek! Każdy kielonek, każdy kufel zostanie skrupulatnie policzony. Kelnerzy mają własny system – na karteluszku, który położą na Waszym stole, stawiają odpowiednie kreski, oznaczające poszczególne napitki. A jak tylko skończycie jeden napitek, na stole natychmiast ląduje kolejny, i kolejny, i kolejny… Trzeba w porę odmówić, jeśli się nie ma ochoty na dolewkę, bo postawiony na stole, oznacza kupiony! Taka polityka firmy. Gdzie zjeść najlepsze knedliczki w Pradze? Naszym zdaniem u Fleků! NASZ PODRÓŻNICZY TIP #3: O ile do „kafelkowej” chadzamy na smażony ser, do Fleků chodzimy na knedlíky (drożdżowe kluski na parze) z ciemnym sosem gulaszowym. Są po prostu wyborne! A jak kto mi powie, że mu nie smakowały, to mu odpowiem, że się po prostu nie zna! Jak trafić do kultowego U Fleků? NASZ PODRÓŻNICZY TIP #4: Jeśli nie będziecie mogli do Fleků trafić (sami czasami mamy problem, bo ukryci są w labiryncie uliczek), rozglądajcie się za wiszącym zegarem, który jest znakiem rozpoznawczym restauracji i browaru! Pojawia się nawet na waflach pod kufle. Przywieźliśmy sobie taki jeden do Warszawy jako suwenir. Restauracja U Fleků, widok od ulicy Křemencovej [źr.] Coaster w restauracji U Fleků 🗺️ U Fleků Křemencova 11 110 00 Nové Město, Praha 1 godziny otwarcia: 10:00 – 23:00 www: 6. Pivovarský Dům – Restaurace a Pivotéka 🍻 Pivovarský Dům znajduje się niedaleko Placu Karola (Karlovo náměstí). Do tego przybytku zaprowadziła nas kuzynka Kondiego, która kilka lat studiowała w Pradze. Wtedy miejsce to nam się bardzo spodobało. Mieli w menu całą gamę smakowych piw – od miodowego, przez jagodowe (czyli borůvkové), kawowe, bananowe, wiśniowe, po… pokrzywowe (kopřivové)! Nie jestem pewna, czy dzisiaj – w dobie mikrobrowarów ścigających się, by zaskoczyć odbiorców, pubów typu multi-tap i specjalistycznych sklepów z ogromnym asortymentem – te piwa robiły na nas dalej aż takie wrażenie. Mimo wszystko polecamy odwiedzić to miejsce, choćby po to, by sprawdzić jak smakuje piwo pokrzywowe. Bo takie piłam tylko tam! NASZ PODRÓŻNICZY TIP: Pivovarský Dům – Restaurace a Pivotéka, jak wskazuje nazwa to także restauracja. Ale dla nas tamtejsze jedzenie było zdecydowanie mniej smaczne niż w większości pozostałych odwiedzanych przez nas knajpek. Być może się poprawili, ale biorąc pod uwagę nasze doświadczenia niekoniecznie polecamy to miejsce na obiad. 🗺️ Pivovarský Dům – Restaurace a Pivotéka Ječná/Lípová 15 120 44 Praha 2-Nové Město godziny otwarcia: 11:00 – 23:00 www: 7. Wieża telewizyjna Žižkov 🍷🍻 Skąd wieża telewizyjna na liście pubów i karczm? Ano dlatego, że nie wyobrażam sobie wizyty w Pradze bez odwiedzin w tym koszmarku architektonicznym, który – za jego brzydotę – wprost ubóstwiam. A nie wyobrażam sobie wizyty w žižkovskiej wieży telewizyjnej bez wypicia gorącego grogu w restauracji na tarasie widokowym! Gorąco polecamy gorący grog i podziwianie pięknej panoramy miasta. Widoki naszym zdaniem lepsze, niż z wieży na Petřínie! 🗺️ Wieża telewizyjna Žižkov Mahlerovy Sady 1 130 00 Praha 3, Praha www: 8. U Vystřelenýho Oka 🍻🍲 A skoro jesteśmy na Žižkovie, w naszej ulubionej praskiej dzielnicy, to absolutnie koniecznie trzeba zahaczyć o knajpkę U wystrzelonego oka! Odkrył ją nasz znajomy Pan Bla wiele lat temu (zanim zaczęli o niej pisac w internetach), a my, w ślad za nim, rozmiłowaliśmy się w tym miejscu! To zdecydowanie nasza najulubieńsza knajpka w całej Pradze! O co chodzi z tym okiem? Ano, oczywiście chodzi o oko Jana Žižki (od którego imienia całą dzielnicę nazwali), które podobno stracił w bitwie pod Grunwaldem (walczył po naszej stronie, choć za dziengi). A kim byli boży bojownicy? A to jego bojownicy właśnie byli! Kto historii husytów nie zna, to zachęcam do zapoznania się z nią w całkiem przystępnej formie – poprzez lekturę tzw. Trylogii husyckiej Andrzeja Sapkowskiego (zwłaszcza tomu Boży bojownicy) od razu bardziej swojsko się na Žižkovie poczujecie! A wracając do Oka… Za co (oprócz specyficznego klimatu žižkovskiej knajpy) je cenimy? Za wyborne przekąski, a zwłaszcza jedną – tzw. utopence, czyli serdelki z cebulką marynowane w occie (w polskiej wersji menu nazywane, cytuję, „chujami w occie”. :P Uwielbiamy je! I chociaż można je teoretycznie kupić w słoiku w niektórych czeskich sklepach, to te z Wystrzelonego Oka są najlepsze! (Oczywiście, wracając do Polski, kupujemy te komercyjne i tak, bo lepsze sklepowe, niż żadne!). Inne przekąski też niezgorsze, ale utopence… Aż napiszę: <3 Klimat w knajpie też jest specyficzny. Ciekawe „prześmiewcze” obrazki na ścianach, menu w kilku językach (wszelkie pozycje nazywane są w stylu tych „hujków w occie”). Dodatkowo (tak mówi Kondi, bom nie była) w męskiej łazience nad pisuarami zamontowane są specjalne poduszeczki, na których zmęczony życiem (i piwem) klient może podczas sikania oprzeć swe czoło… Taki bajer! W babskich wygódkach jednak żadnych dodatkowych wygód nie stwierdziłam. :P Klimacik z Oka można sobie wyobrazić, oglądając zdjęcia na okowym fb! Uwaga – nie przychodźcie za wcześnie, bo Oko zamknięte! A teraz bardzo ważne: Oko jest otwierane dopiero późnym popołudniem i uwaga – jest nieczynne w poniedziałki! Żebyście czasem nie wybrali się na ten cały niebezpieczny i straszny (btw, uwaga na butelki wylatujące przez okno!) Žižkov na darmo nie wybrali! ;) O Oku pisze też największy czechofil RP, czyli Mariusz Szczygieł, zwracając jednocześnie uwagę, żeby zimą nie popełnić na Žižkovie największego z faus pax, mianowicie: Acha, bardzo proszę, żeby ci, którzy pojawią się na Žižkovie zimą, nie kompromitowali mnie i naszego narodu, i nie zamawiali grzanego piwa. Można zamówić svařák czyli grzane wino, ale nie piwo! Jeśli Czech przyzna (z niechęcią), że jednak istnieje na świecie jakiś grzech, to będzie to grzech grzanego piwa. 🗺️ U Vystřelenýho Oka U božích bojovníků 606/3 130 00 Praha 3-Žižkov godziny otwarcia: 16:30 – 0:01 (pon-pt), 16:30-0:00 (sob) www: <— Woah, mają stronę internetową! <— I profil na fb! 9. Kontrast Bar (dawny Klub Wakata) 🍻🎶 Wracamy na lewy brzeg Wełtawy! Ale bardziej na północ! Można tu podjechać tramwajem (przystanek Kamenická – jest tramwaj bezpośrednio z Małej Strany), metrem (czerwona linia, stacja Vltavská), lub przyleźć na piechotę piękną spacerową trasą wzdłuż Letenskich Sadów (i rzeki). Znamy dobrze tę okolicę, bo kiedyś (zupełnym fartem) zamiast w hostelu ulokowano nas w tych okolicach w czterogwiazdkowym hotelu Belvedere. I wtedy tez odkryliśmy Wakatę. Dawniej Klub Wakata, obecnie Kontrast Bar przy Malířskiej do dobre miejsce, by pomimprezować do późnych godzin nocnych, a wręcz porannych. Miejsce praktycznie codziennie czynne jest do 3:00. Jest to kolejny klub który przyciaga zakręconych ludzi alternatywnym wystrojem i muzyką. Kiedy byliśmy tam ostatnio (klub funkcjonował jeszczeze pod szyldem „Wakata”), duże wrażenie zrobiła na mnie „didżejka” otoczona metaloplastyką w dziwnym, jakby organicznym stylu. (Który mi nieco kojarzył się z opisami z Katedry Jacka Dukaja.) Muzyka, na którą wtedy trafiliśmy to była mieszanka rocka, punku, ska i elektronicznych kawałków, która bardzo nam pasowała, ale klub chwalił się, że codziennie gra inny dj. (Edit 2020: aktualny program występów można sprawdzić tutaj.) Zawsze polecaliśmy to miejsce osobom, które szukały w Pradze miejscówki na późne imprezowanie. Niemniej nie wiemy, czy Kontrast Bar jest równie fajny, jak dawna Wakata. Dajcie znać, jeśli odwiedzicie to miejsce przed nami. NASZ PODRÓŻNICZY TIP: Jeśli zabalujecie w tej okolicy do rana, to w drodze powrotnej zdecydowanie polecamy wizytę w piekarni znajdującej się po sąsiedzku do Kontrast Baru. Znajdziecie ją po zapachu – pan piekarz sprzedaje bułeczki prosto z pieca! Najsmaczniejsze bułeczki, jakie jedliśmy o 3:00 nad ranem! 🗺️ Kontrast Bar (dawniej Klub Wakata) Malířská 14, 170 00 Praha 7 Godziny otwarcie: 17:00-3:00 (pon-sob) www: 10. Braník 🍻🍲 Na koniec – poza szlakiem – propozycja nieturystyczna, z dala od zabytków (12 km od centrum, ale można tam dojechać nocnym tramwajem!) i wybitnie budżetowa. To Kotva – sportowy ośrodek turystyczny oraz hotel i pole namiotowe nad samym brzegiem Wełtawy. Niewątpliwą zaletą tej lokalizacji, jak na Pragę przystało, jest to, że vis-à-vis ośrodka znajduje się zabytkowy browar Braník. Niestety nie produkuje się tam już piwa. Markę Braník przejęły w 2002 roku koncerny. My jeszcze pamiętamy czasy, kiedy z dziedzińca można było kupić świeżutki browar, dopiero co rozlany do butelek). Ale w okolicy nadal można się napić najtańszego piwa w mieście. Szukajcie go w malutkich knajpkach na bocznicy kolejowej. Knajpkach pełnych lokalsów, ze stołami nakrytymi ceratą i oknami wypełnionymi dyktą. Tam napijecie się piwa, wlepiając wzrok w pociągi, pobliską autostradę albo telewizor, który nadaje to samo, co 25 lat temu, czyli przygody animowanego Krecika i Nikogo nie ma w domu. A tradycyjny czeski obiad można zjeść w restauracji Kotva. 🗺️ Restaurace Kotva – Braník U Ledáren 1557/1 147 00 Praha 4-Braník, Czechy Godziny otwarcie: 16:30-21:00 (pn, sr-pt), 12:00-21:00 (sob-nie) www: Oto nasza top dziesiątka! Może ktoś z Was się skusi na którąś z opisanych wyżej miejscówek, a może nawet na wszystkie… Serdecznie je polecamy. Sami na pewno nie raz tam wrócimy! Asia i Kondi Podziel się tym ze znajomymi! Pracuje na Politechnice Warszawskiej jako adiunkt. W wolnym czasie bloguje o podróżach i japońskiej kuchni; uczy się japońskiego, chińskiego i koreańskiego. Ładnie narysuje i rewelacyjnie gotuje! Ma bzika na punkcie swoich 2 kotów… Podobne wpisy Page load link Czescy restauratorzy zmuszeni przez rząd do zamknięcia swoich lokali zamierzają przekształcić je w miejsca działań politycznych i otworzyć. Bo antycovidove obostrzenia nie dotyczą podmiotów prowadzących taką działalność. Twórcy inicjatywy „Zdechł PIES” (po czesku „Chcipl PES”, gdzie PES to Przeciw-Epidemiczny System, według którego wprowadzane są antycovidove obostrzenia) jeszcze niespełna dwa tygodnie temu deklarowali całkowitą apolityczność ugrupowania, które stworzyli, ale we wtorek 19 stycznia, ogłosili, że przekształcą je w ruch polityczny. A to dlatego, że w Czechach jedynie organizacje polityczne są wyłączone na mocy prawa spod działania wszystkich antycovidowych obostrzeń. „Ich działalność nie jest w żaden sposób ograniczana, a rządowe regulacje przeciwpandemiczne nie dotyczą organizacji politycznych i ich członków”, napisali w wydanym we wtorek komunikacie prasowym. „Dlatego na polityczny atak odpowiadamy polityczną obroną i zakładamy ruch «Otworzymy Czechy – Zdechł Pies»”, napisali. Zaczną od otwierania swoich restauracji. Każda z nich będzie „bazą ruchu, miejscem agitacji, w którym każdego dnia będą prowadzone rozmowy z nowymi i stałymi członkami oraz sympatykami”. Będą oni obsługiwani, tak jak obsługiwani są prawodawcy w parlamencie, obiecują inicjatorzy ruchu. Po wypełnieniu formularza dostępnego na stronie „Zdechłego Psa” „restauracje, hotele i inne lokale” zostaną bowiem zarejestrowane jako komórki nowego ruchu. Długa tradycja O tym, że lokale gastronomiczne bywają też polityczne, Polacy przekonali się najpóźniej w 2014 roku, gdy media zaczęły im serwować nagrania z warszawskiej restauracji „Sowa i Przyjaciele” na Gagarina. Ale to wcale nie był początek. W 2009 roku restauracja „Pędzący królik” przy Moliera stała się symbolem afery hazardowej. Rok później agent Tomek uwodził posłankę Beatę Sawicką w „Kredensie” przy Alejach Jerozolimskich. A w 2007 roku minister spraw wewnętrznych Jarosław Kaczmarek miał się spotykać z miliarderem Ryszardem Krauze w barze na 40. piętrze hotelu Marriott. Skutki lockdownu dają się we znaki czeskim przedsiębiorcom Niemcy o roli lokali gastronomicznych w polityce przekonali się dużo wcześniej. Nieudany pucz monachijski Adolfa Hitlera i Ericha Luddendorfa z 9 listopada 1923 roku zaczął się w godzinach wieczornych poprzedniego dnia od szturmu bojówek SA na monachijską piwiarnię Bürgerbräukeller, w której komisarz generalny Bawarii Gustav von Kahr mówił o celach, jakie stawia przed sobą. Od Haszka do Havla Chyba nieco mniej burzliwie uprawiana była polityka w czeskich gospodach, gościńcach i restauracjach. Stworzona w 1911 roku w gospodzie pana Zvierziny przy ulicy Koronnej w Pradze przez pisarza Jaroslava Haszka Partia Umiarkowanego Postępu w Granicach Prawa była bardziej satyryczna niż polityczna. A w pobliskim gościńcu „U Kalicha” trzy lata później polityka dopadła bohatera jego najsławniejszej książki. Po sarajewskim zamachu na arcyksięcia Ferdynanda dobry wojak Szwejk powiedział mianowicie tajnemu agentowi policji Bretschneiderowi, że będzie wojna, za co trafił do więzienia. To, co u Haszka było fikcją, stało się całkiem realne w czasach, gdy u władzy w Pradze była partia komunistyczna. W przeciwieństwie do nieświadomego, z kim rozmawia, Jozefa Szwejka, czechosłowaccy dysydenci bardzo dobrze wiedzieli, co im zagraża. Jak choćby Václav Havel, który chętnie odwiedzał praskie piwiarnie i winiarnie. Już jako prezydent zapraszał tam często swoich gości. Najczęściej do restauracji „Vikárka” na Praskim Zamku, gdzie sam urzędował, ale też do nieistniejącej już gospody „Na Rybárnie” w pobliżu jego domu przy bulwarze Aloisa Raszina. Praga - stolica Czech Szczególną zaś sławę w pierwszych latach po „aksamitnej rewolucji” zyskała restauracja w podziemiach czeskiego parlamentu przy ulicy Sejmowej, wówczas dostępna także dla gości Izby Poselskiej, a nie tylko samych posłów. Wystarczy powiedzieć, że nazywano ją „Dolnym Sejmem”. „Łańcuch nadziei” Czas pokaże, czy do tych właśnie tradycji nawiąże ruch „Zdechłego PSA”, który jest kontynuacją inicjatywy stworzonej przez zdesperowanych restauratorów w grudniu ubiegłego roku. Na razie jeden z jego organizatorów Jirzí Janeczek twierdzi, że głównym celem ruchu nie jest udział w wyborach. Ruch ma być przede wszystkim odpowiedzią na rządowe restrykcje. Sęk w tym, że sam Janeczek – dziś związany z browarem Malý Janek w Jincach, 60 km na południowy zachód od Pragi – całkiem apolityczny nie jest. Był posłem stworzonej przez Václava Klausa Obywatelskiej Partii Demokratycznej i może znów zatęsknić za powrotem do parlamentu. Do tej pory do inicjatywy „Zdechł PIES” przystąpiło 929 firm. Wspiera ją kolejnych 589 podmiotów. Jak do tej pory jej najbardziej spektakularną akcją był „łańcuch nadziei” stworzony z kufli i szklanek z płonącymi świeczkami wewnątrz, rozstawionych na niemal kilometrowej trasie od siedziby czeskiego rządu na Klarovie do Rynku Staromiejskiego. „Łańcuch” pokazywały liczne media zagraniczne. Konopiste – na wysokim wzgórzu i przy malowniczym parku nad jeziorem wznosi się jeden z najpiękniejszych czeskich zamków, który co prawda datowany jest na 1300 rok, ale kilka razy był przebudowywany. O czasach średniowiecza przypomina cylindryczna wieża, w której wieziono króla Wacława IV, natomiast cech typowych dla romantyzmu budowla nabrała pod koniec XIX stulecia, za czasów następcy tronu monarchii austro-węgierskiej Franciszka Ferdynanda d’Este, który regularnie przebywał tam wraz z małżonką Zofią. Zamach na arcyksięcia dokonany w 1914 r. w Sarajewie, był jedną z przyczyn wybuchu I wojny światowej, po której rozległe włości wraz z zamkiem trafiły w ręce Hohenbergów. Z racji tego, że d’Este był miłośnikiem polowań, podziwiać tam można niezwykłe kolekcje wypchanych zwierząt, zbroi i broni myśliwskiej, ale także renesansowe meble, salon księżnej, słynną miśnieńską porcelanę i wiele innych dzieł sztuki. Ciekawostką mogą być także zdobycze technologiczne z tamtego okresu, takie jak winda, elektryczność i wodociągi. Lany – czeskie zamiłowanie do motoryzacji i wyścigów można zrozumieć w Muzeum Samochodów Sportowych, gdzie pieczołowicie przedstawiono historię sportów motorowych, począwszy od pierwszych oldtimerów, a skończywszy na najnowszych egzemplarzach znanych marek wyścigowych. Po zachłyśnięciu się znamienitymi cudami techniki, można zwiedzić dawny zamek i muzeum poświęcone pierwszemu prezydentowi Czech, Tomasowi Garrigue Masarykowi, który stworzył państwo czechosłowackie i pochowany jest na miejscowym cmentarzu. Park Narodowy Krivoklatsko – w głęboko wciętej dolinie rzeki Berounki znajduje się objęty ochroną obszar oferujący turystom wyjątkowe walory przyrodnicze, dzięki którym został umieszczony na liście biosfery UNESCO. Park charakteryzuje się niezwykłym bogactwem flory oraz niezliczonymi szlakami i ścieżkami edukacyjnymi przecinającymi dziewicze lasy. W samym sercu parku skrywa się główna ozdoba, czyli zamek Krivoklat należący przez całe wieki do najważniejszych rodów królewskich. Pierwszy zameczek myśliwski istniał w tym miejscu już na początku XII w., niemniej obecna budowla, z której władcy wyruszali na uroczyste polowania, powstała sto lat później. Wzrok od razu przyciąga cylindryczna biała wieża, a wnętrza zachęcają do zwiedzania ozdobną kaplicą. Na terenie parku znajduje się jeszcze kilka innych atrakcji w postaci letniskowej miejscowości Skryje, grupy skalnej Nazabudickie Skaly i ruin zamku Tyrov. Diabelskie Głowy – dosyć nietypowa atrakcja turystyczna w postaci ogromnych głów wyrzeźbionych w XIX wieku przez lokalnego artystę. Skalne rzeźby, przewyższające rozmiarem stojącego człowieka, kojarzą się z meksykańską cywilizacją Olmeków lub też z posągami na górze Nemrut Dagi w Turcji. Być może nie są one tak okazałe i stare, niemniej jeżeli kogoś interesują tego typu ciekawostki powinien udać się do wioski Zelizy, z której do intrygującego miejsca prowadzi stromy szlak. Lidice – na mapie turystycznej Czech niestety figurują również miejsca związane z tragiczną historią II wojny światowej. Jednym z nich jest wioska Lidice, w której znajduje się muzeum i mauzoleum poświęcone ofiarom mordu, jakiego dokonali hitlerowcy na miejscowej ludności w odwecie za zamach na nazistowskiego gubernatora Czech i Moraw, Reinharda Heydricha. Straszliwe miejsce upamiętnia ciąg płaskorzeźb pod betonowymi arkadami i liczne pomniki. W muzeum można także obejrzeć film poświęcony tej tragedii. Konepruskie Jaskinie – niedaleko Berouna znajduje się interesujący zespół jaskiń z pięknymi formacjami naciekowymi. Zwiedzający muszą przygotować się na godzinną wędrówkę w niezbyt przyjaznej temperaturze wynoszącej zaledwie 10°C. Jaskinie mają ciekawą historię, gdyż znaleziono tam szczątki ludów pierwotnych oraz odkryto XV-wieczną mennicę, w której fałszerze podrabiali monety. Tocnik i Zebrak – duet zamków z XIII i XIV wieku, do których prowadzą turystyczne szlaki. Do czasów dzisiejszych zachowały się niektóre elementy w postaci owalnych wież, murów, komnat niewiadomego pochodzenia i pomieszczeń gospodarczych. Na wyprawę warto zabrać latarkę, by zajrzeć do najciemniejszych zakamarków skrywających średniowieczne tajemnice. Perlov nad Labem – wyjątkowy skansen i Muzeum Etnograficzne Połabia jest miejscem, w którym można przenieść się w przeszłość i wyobrazić sobie, jak wyglądało życie w XVIII wieku. Na skansen założony w 1895 roku składa się kilkadziesiąt obiektów obrazujących między innymi życie na wsi i tradycje ludowe. Ciekawe jest także jeszcze jedno muzeum, w którym wyeksponowano zabytkowe motory i rowery. Klasztor Sazava – na początku XI wieku, nad rzeką Sazava, książę Oldrich po spotkaniu pustelnika Prokopa postanowił założyć klasztor, który z biegiem lat zasłynął jako ośrodek słowiańskiego piśmiennictwa i liturgii. Chociaż klasztor kilkukrotnie zmieniał wygląd architektoniczny, na turystycznych znawców czekają gotyckie freski i kilka zagadek z dziedziny historii sztuki. Interesująca z pewnością jest wystawa poświęcona dziejom Korony Czeskiej oraz barokowy kościół św. Prokopa, w którym spoczywają relikwie pustelnika. Okolica jest atrakcyjna dla wodniaków, gdyż meandrująca rzeka tworzy wiele miejsc pięknych krajobrazowo i sprzyjających spływom kajakowym. Czesky Sternberk – potężny zamek wznoszący się w zakolu rzeki Sazavy widać już z odległości kilkudziesięciu kilometrów, a wraz z przybliżaniem się wysokie mury budzą turystyczny respekt. Budowla wybudowana w XIII wieku przez większość czasu należała do znanej w Czechach rodziny Sternberków. Chociaż konstrukcja zamku może wydawać się toporna i nie przypomina baśniowych pałaców, wnętrza skrywają między innymi zdobiony Żółty Salon i rokokową kaplicę św. Sebastiana. Największe kolejki ustawiają się zawsze do wieży widokowej, z której doskonale widać rzekę i pobliską miejscowość. Sedlec – na przedmieściach miasta Kutna Hora znajduje się dzielnica z dwoma ciekawymi miejscami. Jednym z nich jest kościół Wniebowzięcia NMP z barokowymi relikwiarzami kryjącymi ciała-relikwie dostojników kościelnych oraz niezwykła kostnica – Kaplica Czaszek, będąca miejscem pochówku czeskiej szlachty. Powinni tam raczej zajrzeć wyłącznie turyści o mocnych nerwach, gdyż to, co zobaczą, może przechodzić wszelkie oczekiwania. Przez długie lata pochowano tam kilkadziesiąt tysięcy osób, z kości których wykonane jest niemalże wszystko: dzwony, kielichy, tarcze herbowe, napisy i żyrandol. Po tak makabrycznym, ale niezwykle intrygującym doświadczeniu ,warto udać się na łono natury, by odpocząć od artystycznych wizji niejakiego Frantiska Rinta. Kutna Hora – miasto leżące zaledwie godzinę drogi od Pragi jest obowiązkowym punktem na mapie turystycznej Czech, który został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i potrafi tak samo wprawić w osłupienie jak stolica kraju. Kutna Hora powstała w XIII wieku za sprawą odkrycia w okolicy bogatych złóż srebra i szybko przeobraziła się w jedno z najważniejszych miast średniowiecznej Europy. Król Wacław II sprowadził z Florencji specjalistów, którzy założyli mennicę i przyczynili się do stworzenia kosmopolitycznego oblicza. Chociaż część zabudowy ucierpiała podczas „wojen husyckich” w XV wieku, a wyczerpanie złóż srebra zahamowało rozwój gospodarczy, przetrwały pojedyncze obiekty, których poznanie może zająć nawet cały dzień. Miłośników architektury z pewnością nie ominie zwiedzanie obiektów sakralnych i tutaj na pierwszy plan wysuwa się najstarsza świątynia w mieście, jaką jest kościół św. Jakuba z XIV wieku z cennymi obrazami czeskich mistrzów. Drugim zabytkiem klasy zerowej, widniejącym najczęściej na regionalnych kartkach pocztowych jest katedra św. Barbary – świątynia porównywana z najznamienitszymi budowlami gotyckimi w Europie. Gdy wyjątkowa bryła ukaże się turystycznym oczom, na myśl przychodzi „szczyt Andów patagońskich” lub „czeska korona” powstała dzięki hojności górników i wysiłkowi nadwornych architektów. Kościół przykryty trzema kopułami ozdabiają z zewnątrz kunsztownie wykonane przypory, figurki i żygacze, czyli rynny charakterystyczne dla tego okresu. Wspaniała nawa główna zwieńczona jest przepięknym, późnogotyckim sklepieniem, pod którym podziwiać można olśniewający ołtarz główny rozpływający się w promieniach światła rozszczepionego przez witraże. Część malowideł poświęcona jest patronce górników, św. Barbarze i jej podopiecznym przedstawionym podczas pracy. Turystyczne emocje związane ze zwiedzaniem tej wyjątkowej świątyni warto ostudzić na starówce, gdzie można zasiąść w ogródku piwnym i napić się kawy lub piwa. Delektując się chociażby Litovelem można spojrzeć na Kamienną Fontannę z XV-wiecznym rodowodem, a później udać się ul. Husovą pod wspaniałą Kolumnę Morową, mijając po drodze Dum U Marmoru wyróżniający się pięknymi malowidłami i portalem. Miłośnicy zabytkowych miast powinni jeszcze zwiedzić: Dwór Włoski, w którym mieściła się mennica i bito srebrne, praskie grosze (obecnie znajdują się tam zrekonstruowane warsztaty i kolekcje monet), Muzeum Alchemii poświęcone średniowiecznemu pozyskiwaniu metali szlachetnych, Muzeum Srebra z podziemnymi tunelami starej kopalni, kaplicę Bożego Ciała z pięknym widokiem na miasto i wiele innych ciekawych zabytków. Wąskimi uliczkami warto także dotrzeć na biegnącą wzdłuż murów uliczkę Ruthardka, która pełna jest małych knajpek i sklepików z pamiątkami. Ponadto Kutna Hora oferuje turystom mnóstwo miejsc noclegowych na każdą kieszeń i świetne gospody. Nie brakuje tam również koncertów, wystaw i różnorodnych festiwali sprzyjających zwiedzaniu miasta.

restauracja u szwejka praga czechy